Symbolisch en emotioneel

We hebben echt wel wat van The Beatles in de kast staan, maar helemaal beklijven doet het - ook al staat het mijlenver boven al die crack die tegenwoordig wordt uitgebracht - toch nooit. Misschien zijn we wel niet boomig genoeg om het écht leuk te vinden. Wel een keer The Beatles Revival gezien en dat was prachtig, dus het origineel zal nog wel 1.000x beter geweest zijn. Abbey Road uit 1969 was het laatste 'meesterwerk', daarna kregen we nog Let it Be en toen Lennon in 1980 werd afgeknald was het helemaal voorbij. Vlak voor z'n dood nam Lennon nog wat nummertjes op die later door die mafketel van een Yoko Ono aan Paul McCartney zijn gegeven. Van het nummer Now and Then was de opnamekwaliteit aanvankelijk te slecht, maar met dank aan techniek van Peter Jackson (de filmregisseur van Lord of the Rings, Get Back van The Beatles, maar ook van They Shall Not Grow Old) kon er tóch iets met de tape gedaan worden. En dus is er nu EEN NIEUW NUMMER VAN THE BEATLES. Lennon zingt, Ringo drumt en Paul doet alle andere instrumenten. Ook is er een gitaarpartij van Harrison in verwerkt. Emoverhaaltje hier bij RTL. Hypersymbolisch nummer want de laatste keer dat Lennon & McCartney elkaar zagen zei Lennon: "Think about me every now and then, old friend." Korte film over het nummer na de klik. En dan toch maar het hoogste dankwoord in de Orde van GeenStijl: Beatles, bedankt voor alles wat jullie voor ons hebben gedaan.

Er blijft ons niks bespaard in 2020

John Lennon is op de kop af veertig jaar dood (hier trouwens een leestip) en nu zit iedereen te doen alsof John Lennon de beste Beatle ooit was. Maar dat was John Lennon niet. John Lennon was niet de beste zanger van The Beatles, want dat was Paul McCartney, John Lennon was niet de beste drummer van The Beatles, want dat was Paul McCartney, John Lennon was niet het muzikale genie van The Beatles, want dat was Paul McCartney, John Lennon was niet de beste multi-instrumentalist van The Beatles, want dat was Paul McCartney (54) en John Lennon schreef niet de beste liedjes van The Beatles want dat deed Paul McCartney, zoals Let it Be, Hey Jude, Yesterday, Penny Lane, I Saw her Standing There, I've Just Seen a Face en de proto-metal Helter Skelter en alle andere nummers die niet van John Lennon zijn maar van Paul McCartney, en John Lennon was na zijn tijd bij The Beatles niet de beste solo-artiest want dat was Paul McCartney. Maar toch, jammer dat-ie dood is. Na de klik vier nummers, allemaal van Paul McCartney.

Zijn er écht mensen die voor de lol 5 uur 27 van hun bestaan inleveren om zich door een nieuwe uitgave van The Beatles te worstelen? Ja die zijn er, maar dat ontslaat The Beatles niet van de kwalificatie meest overschatte kutband aller tijden.

Je hebt Ringo, niet eens de beste drummer in The Beatles, die is kut. Die zit achter drie muzikale genieën - toffe peren - maar dan heb je nog steeds kut met peren. Beatles is lekkere wegluistermuziek en daar is dan ook alles mee gezegd en kom niet aan met 'jamaar Sgt. Pepper's' want in casu gaat het over The White Album. En dat is geen muziek maar muzak. Gepolijste wachtkamermuziek voor als je op het punt staat om je kies te laten trekken. The Beatles waren vernieuwend omdat de rode loper was uitgerold. De akkoordenschema's waren nog niet uitgemolken, de popmuziek was nog niet uitgemolken, de metal was er nog niet. The Beatles waren en zijn een uitgekiende marketingmachine mede dankzij de moord op John Lennon. De dood heeft nou eenmaal een positief effect op de legacy van een band. Jim Morrison, Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Pim Fortuyn. Oh nee, die niet, maar de LPF was ook met Fortuyn al een samengeraapt orkest waarvan een paar leden in de verkeerde toonsoort aan het toeteren waren. Na de dood van Lennon werden The Beatles ineens gebombardeerd tot beste band ooit, wat niet eens kan, ware het niet dat die hele band niet meer is dan een nuttige idioot om die titel te dragen, zodat de rest die last niet op de schouders hoeft te hebben. Beatlemania, dat heeft dus geen kont te maken met kwaliteit. Kijk maar naar de populariteit van Tokyo Hotelesque idioten. Overigens is ook wel gebleken dat zo'n Paul McCartney er in zijn eentje ook geen zak van kan. Enfin, er is dus een nieuwe versie van The White Album uit, maar wie smaak heeft moet maar eens de nieuwe soloplaat van J Mascis van Dinosaur Jr. aanslingeren.